گاهی پنجره را باز کن شاید نسیمی صورتت را بوسید و شبنمی روی گونههایت جا خوش کرد و سیاهی چشمانت آیینه جنگل سرسبز شد در آن هنگام دستت را دراز کن، ستارهای بچین و آن را برای تولد آرزویت کنار بگذار