از خودت شروع کن

چند روز پیش رفته بودم دفتر بابا بزرگ گرام، یه تابلو تو اتاقش جیق میزد

که تورو خدا به من توجه کنید، بابایی وقتی دید به تابلو نگاه میکنم خندید و

گفت پاشو  بخونش حوصله

خوندن و نداشتم ولی نخواستم

حرفشو زمین بندازم پاشدم و اونو خوندم :

از خودت شروع کن

این نوشته  در کنار قبر یک اسقف در محله ای در شهر لندن به چشم می‌خورد

در زمان جوانی تصور مرا چنین محدود نبود بنابراین در رؤیای تغییر دادن دنیا بودم

همانطور که رشد کردم و عاقلتر شدم فهمیدم دنیا را نمی توانم تغییر دهم پس دایره دیدم را محدودتر کردم

 تا جایی که تصمیم گرفتم کشورم را تغییر

دهم اما این کار هم غیر ممکن بود در حالی که به سالهای کهولت نزدیک تر

شدم در تلاشی مأیوسانه به این نتیجه رسیدم که خانواده ام را تغییر دهم کسانی که از همه به من

 نزدیکترند

اما دریغ و صد دریغ که اینجا هم ناموفق بودم.

اکنون که در بستر مرگ افتاده ام  و تازه فهمیدم اگر از ابتدا فقط خودم را تغییر داده بودم می توانستم

 الگویی برای تغییر اعضای خانواده ام باشم چه بسا با تلقین و تشوین آنها قادر بودم کشورم را عوض کنم

چه کسی میداند

شاید هم می توانستم دنیا را تغییر دهم.

ببینم اگه یکی اونقدر خودشو تو خودش غرق کرده بود که نشه وارد درونش  شد چی ؟؟؟؟؟

اینو که خوندم یاد خودم افتادم یه مدتی بود تصمیم گرفته بودم تفکر مامان و بابامو عوض کنم .

من با این مطلب کاملا ًموافقم اما اگه کسی بخواد تغییر کنه و به دیگران اجازه نده تا کمکش کنن تکلیف چیه ؟

اما نشد ،فقط تونستم با حرف زدن و توضیح دادن راضیشون کنم که در مورد بعضی مسائل سکوت کنن یا حداقل کمتر روش سوزن بذارن.

یاد حرف محسن (شوهر خواهرم) افتادم که همیشه میگه هیچ وقت نمیشه آدما رو عوض کرد اما من میگم هر کس اگه خودش بخواد میتونه عوض بشه

تو این فکرا بودم که بابایی اومد و گفت به جایی نمی‌رسی خیلی ها اومدن اینجا و این متن

و خوندن و همونجا که تو ایستادی، ایستادن و فکر کردن و به جایی نرسیدن اون موقع بود که تازه  معنی خنده‌اشو فهمیدم.